Toprak kokusu sarýyor küçücük bedenimi Gök çaresiz ben çaresizim, kuþatýlmýþ çaresizliðe Ne kadar Anlamsýz öldürülen hangimiz Bak yine þivan düþüyor býraktýðýn evine Sen de genceciktin anne Sen kime öldün Benim ölümüm kimin yerine
Duygular delik deþik vurulan umutlarým Bir serçe yavrusu düþüyor avucuma Mor düþlere beledim yarýnýmý seninle Kara saplý býçak büyüdükçe büyüyor Kanýyor yüreðimde
Kocaman adamlar ne kadar ufacýklar Paylaþýlamayan bir hiç Öfke taþýyor taþeronlar Biliyorum bir sahip var Diðerleri diyorlar bana ne Gökyüzüm üþüyor ben üþüyorum Ölüyor muyum anne
Kurþunlar ne kadar kahpe Ne kadar sinsi düþman Secdedeyken geliyor Kan akýyor kýbleme Postallar paletler geçiyor üzerimden
Bekle beni ben de ölüyorum anne
Cansýla
Sosyal Medyada Paylaşın:
cansıla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.