Pala Dayı

Sen gittin ya azat olup pala dayý
S/üzülüp teneþire yatýrýldý nefesim habersiz
Ýçerde her þey ayný deðiþmedi hiç
Güneþ yine ayný solukça

Yine kirli çimentonun kýrýklarýný yalýyor
Tahtakurularý barýnýyor kerevetin çatlaðýnda
Hem de her yaðmurda ýslanarak
Bizden evvelkilerin býraktýklarýyla besleniyorlar

Ha birde bize yas/ak mavi gökyüzü var baþýmýzda
Yalnýzým içerdekilerden ayrý pala dayý
Biliyor musun içerdekilerin yalnýzlýðý benden de ayrý
Habire çentik kazanýyor duvarým ranzam

Kartallý baba kehribarýyla saf tutarken hep sorar
Emek sarf etmeden neye karþýlýk ödül verdiðimi
Nedenini bende bilmem ki
Dýþarýdayken kýymet vermediklerimi okuyorum

Niyeyse baþucu kitaplýðýma doluþmuþlar
Vardiya deðiþimine yüz tutmuþken
Nazým girer sol koluma atarken volta hasretle
Volga kýyýsýnda Verayla el ele sanýrsýn simasý


Az ötede Can yücel heybetle þiir süpürüyor sohbete
Kahkahasý namerdi boðar sanki t/aþarken saç örgülerini
Derken gardiyan rýza toplar bizi miskete doymadan yine
Ýki mektubum gelmiþti dediðine göre usulca

Hasretle kapanýp dizlerine gönül rýzasýný aldým anamdan
Evvela Ýstanbul’u kokladým selamýnla pala dayý
Hani býraktýðýn kâðýt kalem var ya sana yazmamý istediðin
Kýzma ama bir türlü biter diye yazamýyorum onlarla

Betonun çatlaðýna kýymýkla üst üste mýhladým
Çünkü onlar benim umudum yarýným senli geleceðim
Sen merak etme ranzana talip olduðumdan beri
Ç/ayýn kokusunu daha çok seviyorum kirli sabahlarda

Ayakyoluna asýlý ayna suretime bir baþka gülümsüyor
Ulan paslý soðuk suyunda kör jiletle traþ olmaya da baþladým
Ki seni hep yanýmda s/anayým alýþayým yokluðuna
Fakat güvercinler konduðunda gözlerime u/yanýyorum
Geceler asýlmadan bitmiyor be pala dayý bitmiyor






Sosyal Medyada Paylaşın: