DEĞİL Mİ...

Nihayetsiz bir yol sanma,
Elbet varacaðýmýz hepimiz
O kaçýnýlmaz sona.
Yalnýz ya da kalabalýk ise dünyan
Ne fark eder ki; doðduk ve gideceðiz
Belirsiz olsa da o nihai an.

Çember daraldý, bak ve gör
Zaman kýsaldý iþte ne kadar olsak da dip dibe
Davul bile dengi dengine.
Beden ve ruh;
Zorunlu bir arada olmaya
Ya ölüm dediðin;
Terk-i cihan ömrün bitiminde.

Ne yalaný kaldýrýr kalbim ne riyayý
Yeknesak bir düzen kulun mecbur kýldýðý.
Yaradan deðil mi ki tek dayanak;
Ýnsan deðil mi her daim kuran tuzak.

Iþýk ezeli ve ebedi
Sadece gönül gözüyle görmeyi bilmeli.
Tefekkür ve tevekkül deðil mi söyle,
Ýnsan olmanýn vazgeçilmez edebi.

Tut ki yalnýzsýn bir baþýna
Ýtiraf et hadi
Sýðýnmadýn mý her daim Yaradan’a.
Yeri geldi mi sev
Ama önce niyet et,
Kulsun O’nun nezdinde
Sadece içten þükret.

Suskunluk eder nefsi terbiye
Aç, susuz kal yeri geldi mi de.
Sevgiye aç, sevgiliye aç
Sabret ve gönlünü Yaradan’a aç.
O ilahi kuvveti inkârý ne mümkün
Yeter ki þükretmeli her anýna ömrün.

Sosyal Medyada Paylaşın: