kumrularýn sus zamanýydý...
imbatlarýn ýlýk savruluþu
yalýyordu yüzümün tortusunu
eprimiþ mintanýmýn yakasýndan
bakýyordum balýkçýlara
belki bir balýk olmaya öykünüyordum
belki de deniz
giden her vapurun ardýndan
el sallýyordum gözlerimle
belli, belirsiz...
bir martýnýn sevgisi içime sýzýyordu usulca
balýk olmak istiyordum martýnýn aðzýnda
o benimle yaþasýn
ben onda öleyim diye...
bulutlara tutunmuþken çocukluðum
ve
uçuyorken bir martýnýn kanatlarýyla gökyüzünde
martý aðzýný açtý soluklanmak için
gök/yüzünden düþtüm hýzla yer/yüzüne
dilim süt kesmiþ aðzýmýn içinde
çökelek misali dibe çökmüþ...
iþte o andan beri
aðzýmdan çýkan her söz
biraz buruk tadar
biraz da ekþi kokar sevgili...
ben aslýnda bir ölüyüm
anlýyorsun deðil mi?
Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.