Aþklara vurur bülbülüm, yuvalanýr gönlümün gülüstanýna
gülüþün can sýcaklýðýmdýr üþüdüðümde, soluðun ateþ
yak savur küllerimi çölüme döneyim.
orman fýsýltýlarý kulaðýmda, rüzgar ýslýklarý
yaðmur tutuþmalarý, sevgi buluþmalarý
aþkýn düþtüðü yer… yangýn
yalnýzca nefesin dindirebilir volkanýmý
rüzgarýn merhem olur yarama süründüðüm
bilki derin kuyularýnda hasretimin suyu sensin
ve nasýlsan öylece gel salýnýþýn rüzgarýyla
ýrmaklarýn sesiyle ay serenatlarý dökülsün kulaðýma
dudaðýma iþlesin meltem meltem seher yaðmurlarý
gözlerinin içinde sönmüþ bir tutam yýldýz gibi kalayým
uçurumlara tutsak bir rüzgarým, yaðmurlarla yaralý sesim
fýrtýnalarda çýrpýnan suyum, hýçkýran ýþýk
karlý daðlarda uzak bir ses gibi
solgun bir anýyým þimdi bu uzak kentte
kuþlarýn göçüp gittiði mevsimlere benziyor yüzüm
ömrümün bütün dallarýný silkeledi hayat
umudun bütün bahçelerinden kovuldum
bir acýyý aþmak için, bin acýyý sýrtýma vurdum
uzak düþtüm saçlarýma karanfil eken yýldýzlardan
sahipsiz mezarlýklar ülkesinde çýplak dolaþýyorum þimdi
içinden kýrýlmýþ bir gölge
baþka hangi duvara yaslanabilirki aþktan öte
ve nasýl dayanabilirki
sevinçler yoksa terkisinde çekilen acýlarýn
Ah Destina yaralý kýzým, utangaç yýldýzým
yaslý gelinim, anadolum, sarý sýzým, sorma beni
baktýðým her pencerede doðulu ezikliðim
yurdundan kovulmuþ bir coðrafyasýzým
çýktýðým her yolculukta türküler tutuþur içimde
þimdi uzak bir sýzýda nar ile közlenip
çoðalan yalnýzlýklarla yeryüzüne daðýlýyor kalbim
kalbimki, zemherinin ortasýnda kanatlarý üþümüþ yavru bir kuþ
nereye uçsun, bir umut yoksa kanadýnda esen yellerin
býrak bende baþlasýn bu ateþ sende bitsin
aþktan öte ne varsa kalbimde savur gitsin
gecelerin uzun kirpiklerine yalnýzlýðýmý iliþtirip aðlayayým
ey göðsümde nar sýcaðý, çýðlýðýma sinen duman
içime soðurmuþ küllerini býrak kýzýl bir sabahýn
býrak ki, daðýlsýn ýstýrap yüklü bulutlar
ateþ oflayan ormanýnda bu ahýn
gün ýþýðýyla iþlenmiþ bir çiçeði
koparýp göðsümün üstüne bastýrýyorum her akþam
dindirsin diye yüreðimdeki sýzýyý
tam da usumun ortasýna düþerken gülbaharülkem
Ah Destina’m, kara kýzým, uzun saçlý hasretim
kül rengi kirpiklerinde nehirler yürüyenim
gelirsen sevdiðim çiçekleri getir
gönlünün güneþli bahçelerinden, nilüferlerin zülüflerinden
ve derin kuyularýndan hasretin, su getir
koca Ýstanbulu getir bana gelirken
mis sokaðýný, karanfil konaðý, kitapçý dükkanlarýný
üç beþ dergi, diline dolanan bir þarkýyý, bir çýnar altýný
mor salkýmlý düþlerini getir
istiklal caddesinde el ele dolaþan yeniyetme sevdalýlarý
yýldýzlarýný getir bana kaygýsýz bir gecenin
ayýþýðý gülüþünle sarýl içimdeki feryada
aþkýn ateþlerinde sýnanmýþ bir semenderim ben.
düþsüzüm düþlerine al beni, soluksuz seviþmelerine sakla
dudaklarýnla kapat dudaklarýmý, soluduðumda
uyuduðumda, alnýmdan öperek uyandýr beni
ki, denizlerin sevgiyle köpürdüðü saatlerde
þiirin yedirenk çakýllarý vursun kýyýlarýma
aþk bir yanýmý alýp götürsün, özlem bir yanýmý
bir ömür sevgi yaðmurunla ýslanayým
þimdi ayýþýðýyla süslenmiþ penceremde
sen gecegözlü güvercinimsin, özlem yüklü þiir’im
býrak güllere vursun gülüþün, harelensin denizlerin yüreðine
yanaklarýnda aþkýn solmayan rengi
saklayýp gecelere gizini, yýldýzlara uzansýn mavi düþlerin
Bense çevire çevire dört duvarýmý, bir ömür aþkýnla böyle yanar kalayým