YAĞMURLAR ISLATMASIN ŞEMSİYENİ

Ne zaman yaðmur yaðsa,
Senin bana saðanak halinde gelen
Sevgini yeniden yaþýyorum.
Yaðmur ýslatmasýn diye açtýðýn þemsiyenin altýnda,
Gözlerin sel olur vururdu beni.

Her yaðmur yaðdýðýnda,
Farklý renklerde þemsiyeler açardýn.
Ama hep gözlerinde beni ýslatan
Yaðmurlar yaðardý…
Hangisi özlem, hangisi mutluluk,
Hangisi hüzün, hangisi çaresizlik.
Yüreðinden akan yaþlarý
Islatmasýn diye açtýðýn þemsiyenin renginden anlardým.
Yüreðimdeki tüm duygular alabora olurdu.
Sana uzak mesafelere kahrederdim.
Ve yaðmur yaðmasýn diye hep dua ederdim.
Senin o yaðmurlar ýslatmasýn diye açtýðýn
Þemsiyenin altýna sýðdýrdýðýn göz pýnarlarýna,
Bir kelebek dokunuþuyla yok etmek
Ve yüreðime haps etmek isterdim.

Þimdi nerde bir þemsiye görsem,
Senin kuþ cývýltýlarýný andýran,
Bana tebessümü öðreten,
O doyumsuz kelimelerin ardýnda,
Þemsiyelerin altýna sýðýnýp,
Onunla en derin yaralarý sarmaya çalýþan,
Elindekini serçe yüreði telaþýyla,
Sýmsýký sarmalayan
Sen düþersin yüreðime.
Ve o an
Bir acý ruhumu kýskacýna alýr.
Ve aðlayan bir tebessüm oturur çehreme…
Yüreðindeki tüm þemsiyeleri sevmek
Ve seninle o þemsiyelerin altýna sýðýnýp,
Yaðmurlara bile ýslatmadýðýn gözyaþlarýnýn,
En çok deðer veren alýcýsý olmayý
Bana çok görme gülüm.
remzihan

Sosyal Medyada Paylaşın: