çalıntı düşler ile uçamayan kuşlar için

bir sahil varmýþ gün batýmýna yakýn
orada bile deniz yok
düþler çalýntý kuþlar uçamayan
gökyüzüyse bomboþ
her gece bir sýðýnma evinde
Lain sevdalar ve o kadýnlarla iþte
Türküler çalýp söylüyoruz
el elde baþ baþta

siz gidin siz de gidin siz de
uzaklaþýn bir zemheri gibi yazdan
çiçekli börtü böcekli
cemreler düþürün yüreklerinize
benim sevgilim ölümsüz
ciðerlerim isli en pisinden kýþ
At pazarýndan Ulus’a doðru
salarým çocukluðumu

kimsesizliðimin manidar sesidir
bu þýngýrdaklý kapýlar
þu rüzgar gülü bahçemin
geceyi boðuk sesiyle yýrtan sevgili kurt
o afeti devran komþular
sarmaþýklarýn ördüðü duvar sonra
havalanan topraðýn altýnda nasýl
binlerce kemik var

sorular eskimiyor bildim
zamana yenik düþmüyor sormakla
misal ebegümeci dudaklarýn
nasýl bir infial yaratýrdý öptüðümde
neyse boþ ver vazgeçtim
sorgusuz sualsiz gitmeli þimdi uzaklara
bahar gelmiþ çiçekler açmýþ
cývýl cývýlmýþ her yer bana ne







Sosyal Medyada Paylaşın: