Adaþým aðaçlarý yakmýþtý yýllar önce Þimdi her yangýnda onun adý anýmsanýr Nisanda bendimi yýkman ise Çiçeklerin bile tadýný kaçýrmýþtý Yanýnda yangýnlar depremler daha hafif kalýr
Irak’a düþen her bomba Onlarca insan ve çiçeði yok ederken Hayvanlarýn ölümü bile anýmsanmaz Anadolu’da da her gün insanlar ölür Ancak senin gururunun katli kadar olamaz
Vietnam unutuldu, Afganistan bile Þimdi ateþ Gürcistan’da dans ediyor Kafkaslarda iki dev karþý karþýya Altýncý Filonun geçiþi gibisin Ben hala bekliyorum masumluðunla
Sen olmasan saçlarým çiçek açmayacaktý Daha da gürleþecekti güze düþerken Batýrdýn Seka’yý, kuruttun mürekkepleri “Nasýlsýn” demek için arayamayacaðým Kilitledin elektronik postalarý, telleri
Artýk bir þeyler yazamayacaðým Karanlýk yoldaþým olacak baþkent gecelerinde Tohumlarla dolup taþacak daðarcýðým Gözüm hala yollarda olacak “Nasýlsýn” diyemeden sabahlayacaðým
Süleyman ÖZEROL 3 Eylül 2008 Malatya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Özerol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.