BOŞ UFUKLAR

Ufukta ne huzur, nede vuslat var,
Ümidim, güneþin, battýðý yerde.
Yol vermez karþýmda, çelikten duvar.

Kimbilir, ne zaman, nasýl ve nerde,
Hangi dönemeçte, kesiþir yollar.
Kalkarmý gözümün, önünden perde......


Kurtarýp ruhumu, o saf duygudan,
Kavuþsam sabaha, açýp gözümü.
Uyansam biranda, derin uykudan.

Uzak bir limanda, bulsam özümü,
Sýyrýlsam, sebepsiz, garip korkudan.
Bakýnca aynada, görsem yüzümü..........


2006
Sosyal Medyada Paylaşın: