Vadi Derinliği
Bilemiyorum efendiler bu kaçýncý güz
Rusyalardan gelen kýþlar toplumsal bir hengameye sürüklüyor beni
Meydanlar dolup taþýyor ve ben hüzünleniyorum
Koþuyorum, koþuyorum, son kez yaþýyorum güzleri
Ah! benim ellerim nasýl özler seni
Özlemek benim literatürlerimin en þahane vergisi
Hindular bir manastýrdan aþaðý gidiyor,
Öyle oluyor iþte özlemek
Hatta bazýlarý bir meydan ortasýnda yanýyor
Bir özgürlük adýna
Ben de çýkarýrým isyan Anadolu’da
Benim isyanlarým hasretinedir Minderiska!
Toplumumuz meþru bir tiyatroya katýlýr
Hayatýmýzda sallandýrdýðýmýz kuklalarda hipnozuz biz
Uçaklar iki yüz promilden sonra aðlar
Belki de bir bildiri yayýnlarým ben de
Seni özlemek bugün bedava!
Bedava özlemektir beni aðlatan
Aðaçlara sarýlan kuþlar misali
Sele kapýlan bir sevdanýn tutumu bu
Seni özlemek en zorudur Minderiska
Çocuklar ölmüþ bir zamanlar
Tarihlerini bilmek istemiyorum
Hepsinden birer lokma hüzünle seni anýmsýyorum
Dudaklarýmý kuruturcasýna özlüyorum seni
Söylemeliyim Madam Minderiska:
Sen benim kalbimin manifestosusun!
Benim katlim vaciptir toplum katýnda
Aðlarým onlara
Bugün bir çiçekçiye rastladým
Kutular dolusu çiçekleri mezarlar almýþ
Yürüyen ölüler kiralamýþ ruhlarý ve çiçekleri
Aðlayan, gerçek çiçekler üzüyor beni
Hasretinin ardýndan nehire býraktýðým bir sigara
Yakýyor bütün okyanuslarý
Elbette seni seviyorum
Ve severken benim etrafým bir gül bahçesi!
Isparta’nýn sahici meyhanelerinde gül suyu konurmuþ masalara
Mezeler benden olsun hem de gülden
Donaltýlmýþ masalara birer balon
Abiler benim balonlarým sahicidir!
Bir çocuðun destansý hayalleri
Ah! ne aðýtlar yanar geceye
Bu kudretli bir iþ sevgilim
Seni özlemek ekmek almak kadar onurludur
Ama toplum müsaade etmez meþru ekmeklere
Sen yine de çýk gel, bir çay içer ýsýtýrýz donmuþ kalplerimizi
Seni bir meydan boyu seviyorum,
Yokuþlar dolansa da ömrüme,
Yollarým hep düzlüklerine çýkýyor
Vadi derinliðindedir. Sevdan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.