Üstüme Düşüyor Ayrılık

Memleketimiz de kar yaðardý
Bu vakitler

Kapanýrdý yollarýmýz
Buz tutardý saçak altlarý
Üþürdük uyurken
Bulutlanýrdý gözlerim
Yer açardýn en kuytu köþede
Saklanýrdým yüreðine
Gülümsemem için
Kar tanelerini toplardýn ellerinle
Baharý canlandýrýrdýn gözlerinde ki ateþle

Beklemediðimiz bir anda
Bozuldu düzen deðiþti mekân
Dondu dudaklarýmýzda ki gülüþümüz

Aklýmýz kaldý
Memleket türkülerinde

Mevsimler mi deðiþti gurbet elde
Yoksa biz mi yorulduk
Bahar yolu gözlemekten
Uzun zamandýr susuyorsun
Gel-gitler duruldu birden

Göç yolundan da
Selâm getirmez oldu allý turnalar
Belki
Bu yüzden
Biraz kýrgýným maviye

Bekledikçe
Adanmýþlýklarýn gözyaþlarýnda
Kayýp gidiyorsun yüreðimden
Yarým kalýyor dualarým
Tutunmak istedikçe sevdana
Kýrýlýyor aynalarda yüzüm

Üstüme düþüyor ayrýlýk

Ýyileþtirmiyor yaralarý zaman
Nefes aldýkça
Kanýyor kesiðinde ’eski’ yara

Sevdiðim
Hasret
Buruk yüreðimde
Deli bir fýrtýna

Gözlerim de kar yangýný

Yokluðun
Boðazýmda kör düðüm

Deniz Derya Giritli






Sosyal Medyada Paylaşın: