Kýrýlýyor düþlerim yüreðimde Cam gibi daðýlýyor her parçasý Zaman yetmiyor toplamaya Daðýlanlarý birleþtirmeye yüreðim yetmiyor Zaman ilacý olmuyor bir þeyin Yaralar iyileþmiyor her sancý bir yaný kanattýðýndan
Þizofreni düþlerimi uyuþturamýyor hiçbir sakinleþtirici Kaybeden olduðumu unutturmuyor bana Binbir mutluluk olsa avuçlarýmda yine de bir acýmýn bile örtemez üstünü
Düþüyor bütün sevmelerim yüreðimden Gökyüzüm gibi ellerimden kayýyor Renkleri soluyor hayatýmýn Mavi olan her umudum siyaha çalýyor artýk
Askýda kalan her mutluluðu savuruyor rüzgar Mutluluklarým uçuyor, ellerim boþ kalýyor, yüreðim kan revan
ama
ben yine
sus/uyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.