MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Toprağı kokluyorum
a.yüksel şanlıer

Toprağı kokluyorum




Yere eðilmiþim topraðý kokluyorum
Bahar kokuyor, topraktan.
Ýçime bir ferahlýðýn dolduðunu hissediyorum nev bahardan.
Ve kulaklarýmý verirken daha,
Kuþ seslerini duyuyorum yeþermeye baþlayan aðaçlardan.
Cývýl, cývýl, ne güzel ötüyor kuþlar.
Yere bakýyorum
Biraz ötemde geziniyor bir cilt kumru kanat gererek.
Ýkisi de, birbirinin sevgilisi anlaþýlan.

Topraðý kokluyorum
Son Cemlenin düþtüðü yerden
Buhar kokusu geliyor yüzlerime, günesin deðdiði yerden.
Ve bir de Veysel Þatýroðlu geliyor aklýma
Ruhu þad olsun.
Benim sadýk yârim kara toprak demiþti bana.
Bir gece vakti evinde ben, onun sazýný sözünü dinlerken.

Topraðý kokluyorum.
Bahar güneþinin, gözlerime yansýdýðý bir zamanda,
Ve ýlýk temiz bir havaya soluyorum
Ne güzel,
Ciðerlerimi havayla doldururken, nergislerin açtýðý tarlalarda
Sevinçle koþturuyorum.
Papatya çiçek toplayan köylü kýzlarý gibi
Mor çiçekli daðlarda



21 Mart 2014
Yüksel Þanlý er







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.