ýlýk bir günün sonrasýnda
akþamýn ilk saatlerinde
esti yine rüzgar
koparýp dalýndan ayýracak çiçekleri
seni benden aldýðý gibi
hüzünlü de olsa hayat
yaþamaya deðer yaþananlar
aþkýn doðasýnda acý var
akmýyorsa gözlerden yaþ
sevmek neye yarar
sensizliðin en ücra köþesinde
gecenin en karanlýðýnda
yokluðunun hayalinle
seni düþünür seni yaþarým
mürekkebi bitmiþ kalemimle
sanadýr sesleniþim þiirlerim
sus artýk haykýrma yüreðim
yokluðunda aðlama
kanamasýn yaram
bitmeyecek sana sevdam
kapatma kapýlarý yüzüme
zor bir evreden geçiyoruz ikimiz de
inandýðým o tek sözüne
hadi dön özüne
sarmasýn içini piþmanlýklar
sana olan sevgim ikimize de yeter
tüm dertler sarsa da bedenimi
kan aðlasa da yüreðim
tükenmez bende sevgin
dokunsa da yaptýklarýn kanýma
esirgesen de bir selamý
uðramasan da yanýma
bendesin sen bende
anlasana...
Refik
19.03.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.