---/Öyle kýrgýným ki
Puslu gülüþlerime sen düþünce
Aklým baþýmdan gidiyor
Yüreðim aklýmý eþeliyor
Ve sözlerime katýyorum seni.../
Hani avuçlarýnda nefes alýrdým
Güneþ tepemizde dans ederken
Saçlarýmda nehirler akardý
Gülüþüne odaklanýrdý gözlerim susardým.!
Yüreðim otururdu gözbebeklerime
Gözlerin renk deðiþtirdi derdin ya
Onlar hep gerçeði söyledi, hiç yalan bilmedi
Þimdi bir telaþ ki sorma gitsin
Korkuyorum.!
Yüreðimin hüznü gözlerime düþmesin
Onlar hiç oynamayý bilmedi
Sadece gerçeði haykýrdý.!
Þimdi vursam kendimi yollara
Yüreðinin kapýsýna kadar varabilir miyim bilmem.?
Solum kýrýk, çýkýk dolu, yaralýyým
Ve yýllarca ayaz yedim, yordun yorgunum.!
Sen yüreðimin mührüydün
Dizelere þiir diye bastýðým
Yazmakla bitiremediðim
Ve yüreðimin kuytularýnda filizlenen çiçektin
Düþlerimde bile kavuþmayý beceremediðim gurbetimdin
Ahhh sevgili
Bütün gücümü toplasam
Gitmeye gidilir de içim bu kadar sen doluyken
Nasýl giderim.?
Yoluma duvar ören gözlerin
Yürek desen koyacak yerim yok.!
Öyle vurdun ki
Yerle yeksaným
Gözlerim boþluða dokunur pejmürde
Ýçimden hüzün sýzýp kana karýþýr
Tutulur yüreðim.!
Dilime dolanan sözler dikenli tel, dudak kanatýr.!
Konuþsam acýtýr, susam ölümdür.!
Gitmeye gidilir de içim bu kadar sen doluyken
Nasýl giderim.?
Bilmiyorum.!
Þu sancýyan yüreði
Ýnan koyacak yerim yok
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.