Zifiri karanlýðýn akabinde doðacaktýr güneþ
Aydýnlýða gark olacak âlem!...
Telaffuzu zor cürümlerin gölgesinde zaman
Taarruza uðruyor birbirine kenetlenen gülüþlerimiz
Son defa mý kokluyoruz kýrmýzý gülleri
Varsýn zalim zulmüne þarkýlar bestelesin
Teyakkuzda demlenen þiirler güfteler yine bülbüller
Bak afakta tütüyor aþk buudlu sözler
Son ver þu amansýz gidiþe
Oy benim can özüme yýldýrýmlar düþüyor
S/akladým düþlerimi bulutlarýn ötesine
Ürkek bir güvercin kanatlanýyor müebbet nefesli
Hasrettik bunca zaman kafeslerdeydi mevsimler
Öyle bir iklimin öpüþleri dokunmamýþtý leblerimize
Gizli baharlar neþvünema bulmuþtu...
Ýsraf etmemiþtik yýllar var ki zalimce çiçekleri
Kanatmamýþtý yad ellerin insafsýz lehçeleri bile...
Bilmiyorum bir daha filizlenir mi böyle bir bahar
Susarsak diner mi aðýsý içine akan gözlerin yaþý
Çok zaman geçmemiþti bir zifiri karanlýktý gökyüzü
Aydýnlýðý çok mu gördünüz sevgiye dem tutan uzuvlarýmýza
Haydi hep birden katlet aþk maðduru yüreklerimizi
Azaba alýþýk umutlarýmýzý yýk bendini yýkan hallerinle
Ýsyan yok kýrýlan gönüllerimizde
Yine dua ile pas tutmuþ basiretine tebessümler diliyoruz
Aþk ikliminde terbiye edilmiþ kutlu nefeslerimizle...
Nuray AYHAN...
“Dost bî-vefa felek bî-rahm devran bî-sukûn / Dert çok hem-derd yok düþman kavî tali’ zebûn...” (Fuzuli)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.