O K/ADINDI
.....
Doðuyordu ay’ýn ýþýgýna,
etrafýna ýþýklar saçýyordu
gözleri yorgun narin hassastý
o’nun masumluðuna akan sular duruyordu
usul usul s’üzülüyordu güneþ ýþýklarýyla
baþaðý andýran saçlarý buðday kokuyordu
tükenmek bilmeyen umutlarý yaþatýyordu onu
Oysaki hayallerine öylesine uzaktý
üþüyordu k/adýn bir kuþ gibi savunmasýz titriyordu
üþüse de yüreði etrafýný ýsýtýyordu sýmsýcak bakýþlarýyla
ansýzýn çökerken omuzlarýna dünyanýn yükü
alabildiðince serzeniþlere gömüyordu duygularýný
adýný ezber etmeden ezbere duruyordu sevdiklerini
bazen ana bazende savunmasýz çocuktu
vakitli vakitsiz hüzünleniyordu
sessizdi feryadý haykýyordu karabasanlarýnda
dertlere derman olmayý kendine vazife ederek
sevdiklerinin kanayan yaralarýný öpüyordu
kendinden vazgeçsede sevdiklerinden vazgeçmiyordu
fedarkardý olabildiðince
suskunluðunu kadersizliðine gömerek
gün ve gece susuyordu
çünkü o k/adýndý.
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren degerli dosttum ( Ömer faruk Gözoglu ) sonsuz teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.