Hüzün kokar akþamlar Demsiz çay gibi tatsýz ve yürek yakar. Acý, kavruk ve can yakýcý o rüzgârlar… Ne rüzgârýndayým ne girdabýnda Aslýnda hoþ bir esinti yalar yüzümü Her andýðýmda.
Anmak ne kelime yaþamak doya doya Ve yakalamak hayatý ucundan Tam da ellerimden kayýp giderken. Yanýk, yýkýk, izbe geçmiþte kalan her ne ise, Hoþ bir tesadüf belki de Yaþanan onca þeyin ardýndan.
Ne arkada ne önde Tam da düþmüþ iken cehennem ateþine Bir anda beliren o ulvi mucize. Ne sonlar ne baþlar Bitmek bilmez bir yol, uzar da uzar. Yedi cihan gelse bir araya Gece güne kavuþmasa da; Varsýn yansýn dünya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.