Dökülseydim sana, yaðmur saçaklarý çürütürdü Yanýk ve isli bacalarýn eski kalburu olurdu vakit Döküldükçe içime, maðrur ekseni çalardý saatlerin Damlalarla savrulurdum kâinatýn en paslý yerlerine Sana dökülmek, nehirlerin izdüþümünü takip ederek Savrulmaktý kýyým bir þafakta, yoksul bir meridyene Daðlarý aþýp, kendinden taþarak yol aramak izbelerde Varlýðýný düþünmektir sana dökülmek aþk bakýþlý yar Adýnýn miracýna tutunarak iklimlerle çoðalmaktýr....
Seni beklemek, gelecek ile bugünün köprülerini aþmak Bir düþün içinde hoyratça yuvarlanmaktýr, çocuklar gibi Aramak ellerini üþümüþken, bir bardaktan sular içmek Gülümsemek olur olmaz þeylere, tüm insanlara gülmek Aramak seni, çocuklarýn düþler emdiði tahta beþiklerde Takýp takýþtýrmak, sesli düþünüþlerle sevdiðimi söylemek Seni beklemek, karýþmak ansýzýn umarsýz bir sessizliðe…
Cennetin öte yüzünde beklemektir aþk, hep seni düþünerek Bütün hayallerin tamama erdiði, düþlerin kýrlarda çiçek açtýðý Rüzgârýn kötülükleri alýp götürdüðü, aynalarýn bize gülümsediði Mavi denizlerdeki bütün gemilerin ayný anda aþka yelken açtýðý Fikirlerin hep ayný olduðu ve kötülüklerin hiç olmamýþ sayýldýðý Batmýþ gemilerin yüzeye çýkarak, acýlarýn asla yaþanmayacaðý Umutlarýn papatya yapraklarýndan çýkarak ruhlarýmýzý okþadýðý…
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.