yiğit

katiller özgür gezerse
mahkumluk bize kalýr...

orda bir yer var
uzakta,
çok uzaklarda
uzaktadýr doðu...

milattan iki bin yýl sonra
günlerden kesif bir cuma
mevsim sonbahar
aylardan kasým...

yiðit mihrini takmýþ gelinin
saat geceyi beþ geçe.
sessizlik çöker avluya
vardiya gezer
üç beþ asýk suratlý adam,
iner ensesine yiðidin
alnýnda ýlýk öpücüðüyle
duvaklý bir gelin kalýr...

þafak vakti
aralar gözlerini
tepede bir ýþýk,
güneþ deðil belli ki
etraf yarý karanlýk,
kan revan gömleðiyle
mahzende bir yiðit kalýr...

mahkumdur yiðit
suçu;
sürçü lisan etmekmiþ
çalan bir bestede,
yedi yýl üç ay
mahpuslukta geçmez günler.
görüþ günü
tel örgüler ardýnda
suskun bir baba
lal bir ana kalýr...

sayar günleri
iki bin altý yüz kýrk beþ gün
on sekiz saat...
geçen geçmiþ ömürden
esaret bitmiþtir
kýr saçlýdýr artýk yiðit.
bedel ödeme zamaný
çaðýrýr daðlar koynuna
yiðit özgürdür
geride dilsiz þarkýlar kalýr...

md

Sosyal Medyada Paylaşın: