Gecenin karanlýðýna hapsolmuþken
Gündüzlerin geliþlerini beklemez oldum senden sonra
Aklým senin sessizce çekip gidiþlerini anlamaz oldu.
Senden sonra çok acýlar çektim;
Bu kadar acýya senden sonra dayanamaz oldum.
Bir teselli aradým çaresizce geceler de.
Hayatýmýn koca boþluðunda gündüzleri sevmez oldum.
Gittin gideli her þey karanlýklar içerisinde.
Kalbim bir çýkmaz sokakta çaresizce gezinmekte.
Ýçimde biriktirdiðim aþkýn biter mi yüreðim de.
Yoksa aþký mý bitirdim içimde sana karþý.
Karanlýk geceler köreltti mi sana duyduðum aþký.
Bilmiyorum,bilemiyorum çýkmazlarýn içerisindeyim.
Bu sonu olmayan gece gündüzlerdeyim.
SABRÝYE ADANUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.