Anneme Mektup

Sardý yokluðun soðuðunda mart’ýn on üç ünde
Gidiþimin ertesi bul beni anne
Ýlk kez yalnýzým topal ayýn karanlýðýnda
Bedenimin sol yaný üþüyor anne nerdesin
Hani diyorum hýrkamý versen de giysem
Üstümdeki aðýr kara toprakta yalnýz yatýlmýyor anne
Karanfiller yerine kaðýt kalem getirsin öðretmenim
Sýra arkadaþým hasan ali ödevimi yapsýn
Þimdi uslu çocukça ýþýklarýný kapatýyorum gözlerimin
Çocuklarýn ölmediði güneþli baharlarý düþleyerek
Elvan elvan çýðlýklarýmý býrakýyorum gül yüzlü çocuklara
Biliyorum ki helallik istemeye vaktim olmadý hiç
Anne diye baþlasam koklamaya tarumar ak saçlarýný
Son cümlemde eyvallah babam derken sýzlamasa dilim
Ki olmadýðým duru bir þafakta duymasanýz yokluðumu
Hýnca hýnç acýktýðýmda o yiyemediðim
Ve alamadýðým ekmeðimi size versin bakkal amca
Ýlk bensiz kahvaltýnýzý huzur içinde gülüþerek yiyin
Size sözüm olsun yukardan eþlik etmeye
Hakkýný helal et mangal yürekli cennet annem
Beni unutma ecdadým atam mert babam
Elveda diyorum ülkeme sokaðýma bilyelerime ve gözü yaþlýlara
Bir dahaki yaþamda kan dökülmeden buluþmak için
Ve kýyýlmadan masumlara elveda diyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: