En aç günümde yaþamýþým üç manyakla, her gece ayný laf,ayný lak lak la. Gün olmuþ doymuþum yarým yamalak. aþka davet çýkarmýþým.
O kýzý görmek için duvardan atlamýþým, kendi canýmý yakmýþým. Nezaman elini tutsam heycandanmý bilmem, belki korkudan,gizlice olduðundan, belkide sevinçten kýt kanaat gördüðümden, inanýn ölmüþüm.
Orhan Karartý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rumii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.