VARSA YOKSA...

Kaç kaçabildiðin kadar,
Geçmiþten esen, yüzümü yalayan
Ilgýt ýlgýt esen o rüzgâr.
Dünler, bugün ve beni bekleyen
Ne varsa hazýr olda bekleyen.
Cevapsýz sorular bir bir karþýmda dizilen
Aslýnda yanýtlarý zihnin derinliklerinde gizlenen.

Renkler asýlý gökyüzünde
Siyah, beyaz, yer yer pembe
Ara sýra elimde bir fýrça
Boyarým karanlýðý aydýnlýða.
Olmalý ve aydýnlanmalý
Düþlerde bile siyah olmamalý.

Ne yaþanmýþlýklar ne de hüzün
Bitti iþte olmamalý esaretinde dünün.
Ya korkular benliði saran
Ve ihtimaller bir bir içimi kemiren.
Ah o zaman; hani sýðýndýðým zaman zaman.

Yalan mý o da ne,
Ya gerçekler acýmasýzca üzerime gelen…
Varsýn acýsýn caným
Ne fark eder,
Bildiðim yoldayým.

Suskunluk hani bir zamanlar can yakan
Ve sessizlik her daim hüzünden dem vuran.
Ne esaret ne mecburiyet
Varsa yoksa sýðýndýðým O
Yaþamak için ve tutunmalý hayata
Sevgi ve inanç bana tek namzet.

Sosyal Medyada Paylaşın: