MEHMET AKİF’e (1873- 1936)

Biz sizlerden öðrendik,kaleme yön vermeyi
Tanýdýk, hayran olduk,gelenler de görecek.
Ak kâðýt üzerinde gonca güller dermeyi
Yine sizden öðrendik,yeþerdi,yeþerecek.
Bu necip topraklardý sevdasýna yandýðýn
Vatan,Bayrak aþkýna,bandýrdýðýn,bandýðýn
Türk Ulusu minnetle adýný anýyor bak
Bin gönüle çaðladýn,bin gönüle daha ak

“Korkma! ” Dedin,korkmadýk,yürüdük doludizgin
Kararan umutlara ýþýk oldu her sözün
“Medeniyyet“ dediðin þimdi bizden de üzgün
Sönmedi kývýlcýmý tutuþturduðun közün
Yanacak, yakýlacak, dinmeyecek bu sevda
Rahat uyusun artýk topraðýnda þühedâ
Deðil mi ki bedende sað olan canýmýz var
Deðil mi ki bayrakta çaðlayan kanýmýz var

Helâldir, hilâlime mavi gözlü bu sema
Dibinde rahat etsin,oðul,kýz,kadýn,kýzan
Ebedi yurdu olsun,dalgalansýn daima
Ve dinmesin dînimin eþsiz sedasý ezan
Îman dolu göðüsler Hakk’a doðru çaðlasýn
Gökyüzünde uçan kuþ hasedinden aðlasýn
Güneþ gülerek baksýn,sanmasýn bizi aðyar
Gýpta etsin melekler,gýpta etsin her diyar

Senden aldýðým bu þevk,sana çeker yolumu
Ýzinden gitmek için yürürüm gündüz gece
“Çanakkale Destan’ýn özlettirir ölümü
Yazdýðýn her satýrda derya yüklü her hece
Baþka þiir yazmasan yine delerdin arþý
Bil ki baþlarýmýzda taçtýr Ýstiklâl Marþý
Coþsun yüreklerimiz,gel de bizimle söyle
Silinmesin kalplerden bu sevda sürsün böyle

Koca Akif,gel bugün aramýzda soluk al
Dinsin yüreðimizde yetmiþ beþ yýllýk sýzý
Arþa deðsin baþýmýz,gülsün gönderde hilâl
Zulmü alkýþlayanýn yerde sürünsün yüzü
Gel inleyen bülbüller aþkýný sunsun güle
Güller açsýn her dalda,bahar gelsin her ile
Ve bu cennet Vataným görmesin elem,keder
Gel bir müjde ver bize sýkýntýdan bîhaber

Coþsun yüreklerimiz, bu sevda sürsün böyle
Hür yaþamýþ Millete hakkýný helâl eyle

Zübeyde GÖKBULUT(gelin)
2012/Kýrþehir


Sosyal Medyada Paylaşın: