ATAM
Baþkalarýn yüreðine korku salan
bizim içimize düþen aþk’sýn sen...
Gene dipdiri
gene güneþli saçlarýn
ve kabaran deniz gibi
çalkantýlý gözlerin
Gülerek bakýyor bize,
durmadan tazelenen bir sevda bu
Dün gibi güzel
Bir çocuk gibi narin
Bize bakýyor gülümseyerek
Ya o adam n’oldu?
Kucaklayan seviyle
Canevimin yeþeren yapraklarý içinde
Ahh ATAM...
Yaðmurlar yaðardý önceleri
þimdi yaðmurlar ayrýlýk yaðmurlarý
yalnýz bulutlar kaldý þimdi
kapkara bulutlar
birde gözden yiten pislikler
bataklýk heryer..!
Tutkumun ateþi içinde
Ilýk gecede ay ýþýðý altýnda
atýlmýþýz kollarýna
Buz baðlamýþ yüreklerin yanýnda
nasýrlaþmýþ yaralarýmýz var
Ne kadar uzakta
ve nerede olursan ol
Duyur bize sesini
Uzat elini bize...
Çýk gel ATAM
birazda cennet özlesin seni
Bu gökyüzü mavisinden de ötede
Peçesiz yüzün ýþýldýyor
Belki rastlarýz sana ufuklarýn bir ucunda
bakma sen alçaklara
onlar bir toz bir duman
Sen çýk gelde heryer bahar
Topraðýn tohumudur kaldýrdýðý harman!
Haydi..!
duyur bize kendini
Bir çalý dibinde
Hatýralar ormanýnda
birden çýkýver karþýmýza
kurtar bizi
Gökyüzünün çekildiði ve kucakladýðý adam
ATAM
Usuldan usuldan giriyor düþüme
üzgün durma öyle
Gönlümüzün kurumuþ havasýndan
kurtar bizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülden Demirkoparan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.