TANRISIZ KALMAK
Tebessümün ardýndan, neden gelir aðlamak
Hep bunu beklerim ben korku ile karýþýk,
Bana zor sana kolay mutlu bir an saðlamak
Ben dertlere aþýðým, dertlerse bana aþýk.
Hangi yüz bana benzer, hangi göz bakar böyle
Etrafa deli gibi öfkesiyle daðýlan,
Dert yolcusu olmuþum bu kaderin eliyle
Yýllarca içimde ki vicdaným mýþ saðýlan.
Birgün fazla yaþamak, hüznü kapatýr mý hiç
Kaçmak istemem Tanrým, bu yüzü gizleyerek
Acý dolu þu ömre, reva olmaz mý sevinç
Böyle ölmekte varmýþ, gülmeyi özleyerek.
Bu tepeden týrnaða ölümlü olan vücut
Söyle hangi sözünü, kulak arkasý etti
Artýk diyor ki beni baþka kýyýlar da tut
Bu ruh ve bu kalýba, Tanrýsýz kalmak yetti.
Korku evinde kalýp, alemi seyrederken
Kafamda biçimlenen yokluða isyan ettim
Hayata ve ölüme bir, bir fiyat biçerken
Zaman denizinde ben nice dertler erittim.
Çeliþkiye uðramýþ, garip hayat dürtüsü
Tuhaf þeyler taþýyor, aklýmýn çemberine
Büsbütün düþünmekse, aðýr gelir örtüsü
Kaybolup gidiyorum hep indikçe derine.
En iyisi mi kalsýn pek de hoþ bulamadým
Ruhumu sarmalayan, bu garip gürültüyü
Uzun lafýn kýsasý, derde tat çalamadým
Yaþamak aðýr, ölmek bedende bir kuþ tüyü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.