ÇOCUKLUĞUMUN YAĞMURLARI

çocukluðumun yaðmurlarýný özledim
ýslatmazlardý yaðarken
evsiz yetimleri üþütmezlerdi

gözlerden akan yaþlara karýþmazlardý yürürken
bedbaht sokaklarýnda bu þehrin
avare gezmezlerdi

sokaklar ýslanmazlardý o yaðmurlardan
kirden pastan arýnýrlardý sadece
pýrýl pýrýl parlardý

topraklar bereket kokardý
annemin elleri gibi
çatlamazlardý kerbelasý susuzluktan

çay bahçeleri yeþile boyardý renklerini
fýndýk dallarý uzar uzarda
aðaçlara yetiþirdi

sel olup akmazlardý delicesine
evlerin bacalarýndan girip sular
canlarý yakmazlardý

çiçekler renk renk kokardý
yeþýller arasýnda
gökkuþaðý kýskanarak bakardý

özledim çocukluðumun yaðmurlarýný
yaðmur altýnda bana yarenlik eden
dört ayaklý dostlarýmý bile
özledim çocukluðumun tüm anýlarýný

Sosyal Medyada Paylaşın: