Öylesine yorgun ki düþlerim
gecenin karanlýðýnda saklanmýþ
gözyaþlarýmýn neminde boðuluyor ruhum
deli divaneyim yokluðunda
periþan hallerimi görmesinler diye
yüzümdeki gülen maskenin,
ardýna atýyorum mutsuzluðumu
hani sen giderken üzülme demiþtinya
üzülmeyi ezen kahroluþlarýma þahit olma diye
bana býraktýðýn resmine bile bakmaktan korkuyorum
hayalimde ne varsa sana dair
içim yana yana yaþýyorum
ve her defasýnda seni yazýyorum bulutlara
hadi yað üstüme yeniden
sýrýlsýklam olmuþluðumla sar beni
sýmsýký canýmý alýrcasýna
ne geceler
ne gecelerden sonra doðan güneþ
unutturuyor seni bana
ve o gözlerin
ah o gözlerin !!
canýmý delip geçen kurþun misali hala aklýmda
bana býrakýlan yarým kalmýþ aþkýmdan
son hatýra diye emanet gibi taþýyorum
sol yanýmda
11 Mart 2014
Rasim Yýlmaz