anlatmak istediklerimin mavisi (saklayacağım)

baktýðým gözlerde
sadece seni görmekti umudum
derin devlet imajý gibi kent karmaþasý
yoklukla yalnýzlýðýn çatýþma ortasýnda kalan
aþk tarifiydi gördüðüm

anlaman için
üç noktalý mesajlar yazdým
kapýna býraktýðým çocuklarýn avucuna
ellerini sana açarken
gülümseyiþli bir düþ býrakýyorlardý saçlarýna
sen
üç noktanýn sonrasýnda anlamýný yitirmiþ olanlarla oturup
saçlarýndaki düþleri taramakla anlatýyordun geceye beni
ben pencerenin kenarýndan bakýyordum sana
ve yýkýlýyordum duvarýn dibinde
beni anlayamadýðýn zamanýn ertesine

oysa pütürsüz duvarlarýn
çýplaklýðýna çýkarak gösteriyorum herþeyi
þeyler boþ manalarda kaðýttan hüzünler yaksada
kül olup daðýlýyor sonunda
geride istiridyeden çýkmasý hayal bir sevgili býrakýyor

dilimin buruþuk yerine uzanýnca söylemek istediklerim
kelimeler hangi sana hangi anda hangi doðruyla konuþsa bilemiyor
virgüllerin arkasýndan gelenler öncekinden uzak
noktadan sonra cümleler ölü
varlýðý ispat isteyen bir ses kýsýlmasý gibi
aðzýmý açýyorum patýr patýr boðazýma dökülüyor harfler

ne kadar þivesi keskin bir lisanla kavuþmak istesemde
dudaklarýmýn bir ülkesi ve çokça anadili olan sevgilileri var
yollarýndan yüzler geçen kentleriyle duruyorlar çatlaklarýnda
sana ben açýklanmasý imkansýz bir karmaþayla gelmiyorum ki
kuþlarýn hep vurulduðu
ve karýncalarýn bilmeden ezildiði dümdüz bir aþkla geliyorum

ki
vurulan kuþlar ezilen karýnca yuvalarýnýn yanýna düþüyor
ben yuvalarýn yanýna bir mezarlýk yapýp kuþlarý gömüyorum
sen yeter ki unuttuklarýnýn yanýna def etme beni
mavi boyalý hayalin kýyýsýnda arasýra uðra yüreðime o kadar

içine bata çýka kendinden geçtiðin bir ömürde
saklanarak ne kadar yaþadým diyebilir insan dediðin...!






Sosyal Medyada Paylaşın: