kent hikayeleri özlem düşmesi

güzel hatýralar öldürülemez...!





zembille indiðim zaman fotoðraflarýna
yaþlý bir gecenin þarap çarkýnda duyumsadým insan kokusunu
özlemekti iki cümle arasýna sýðdýrabilmek seni
karanlýk düþlerin tütünden dumanlar serdiðini
saçlarýmýn arasýndan geçen hava boþluðunda anladým
kaldý ki montaj edilen kentin sesleri
seni an be an koynumdaki boþluða savuruyordu


bir anlýkta olsa yüzünün cennetinde kalabilmekti sevmek
coðrafi betimlemeler içinde tarihsel kalýntýlara gömülen gözlerimde
olmadýðýn kadar var olmanýn baþka hiç bir açýklamasý olamaz
makyajý akan rutubetli duvarýn görüntüsünde hayal ettiðim kentin
daracýk sokaklarýnda seninle yan yana yürüyebilmekti sevmek
sirenler caddelerin yalnýzlýða koþan zaman delirmesinde
biz ayný yolun ince beline dokunmanýn keyfinde olabilirdik belkide




kalýn bir kitabýn insaný benimsediði cümlelerinde sen olmaktý sevmek
arada cümleler üzerinden kavgalar ediyordu yazarýn düþleri
yinede hayatýn toz pembe olmadýðýný kavrayarak
olgunca sevmeye devam ediyordum seni


kýrýk dökük harfler mezarlýðýnda yaralý kelimelerden bir þiir yazdým

yokluðuna sýfýr duran yüreðimin gemisinde güverte dolusu anýda
bir tebessüm yaðmuru altýnda anýmsadýðým halinle duruyorsun
artýk barýþtýðým sensizliðin yanaþmasý yalnýzlýkla beraber susuyoruz
tam bir demli uykusuzluk kentin gözleri
ve gözlerinden yudum yudum seni seyrediyorum

...

kaç yüzyýldýr senin saçlarýnda gizleniyorum
ne olur sakýn tarama saçlarýný düþerek ölmekten deðil
kokuna hasret kalýrým diye korkuyorum...!






Sosyal Medyada Paylaşın: