GERÇEK BU , ÖTESİNİ SALLA
GERÇEK BU, ÖTESÝNÝ SALLA.....
Çalkalanan gök kubbe, dökmesede suyunu,
Dert etme nasýl olsa, þüphe yok solacaðýz.
Salla gitsin dünyayý, deðiþtirmez huyunu,
Kalsýn býrak çöplükte, biz mutlak öleceðiz.
Somurta dursun güneþ, ister yýldýzlar küssün,
Kamer çekilsin gökten, ister baðýný kessin.
Bulutlar su yerine, ister katraný kussun,
Elbet bir gün ölümle, þüphesiz güleceðiz.
Daðlarýn iniltisi, avaz avaz baðýrsa,
Helede kulaklarý, avazýna saðýrsa.
Azrail ardýmýzdan, durun diye çaðýrsa,
Þüphe yok son nefesle, orada kalacaðýz.
Baðlý dursa nefsimiz, dünyanýn direðinde,
örtülecek örtümüz, komþunun küreðinde.
Kabullen göçebesin, bu hanýn duraðýnda,
Mevt þerbetinden nasip, þüphesiz alacaðýz.
Kefen ile baðlanýr, çenenin ip kuþaðý,
Yerin bir metre üstte, þimdi ise aþaðý.
Yün yataðýn deðiþir, taþdan demir döþeði,
Sererler bundan gayrý, mahþerde olacaðýz
AYÞEGÜL KEBABCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.