BEN BENİ
Ben Beni
Dünü biraz bir kenara býrak da,
Bugün yine sensiz gördüm ben beni.
Bazen yakýn bazen ise ýrakta,
Düðümleyip dertle ördüm ben beni.
Tutunduðum bulut düþtü nazardan,
Aklým fikrim güve tuttu azardan,
Bazen köyden bazen ise mezardan,
Her varlýða sorup durdum ben beni.
Ben giderim yollar gider yerinden,
Bir insanki býkarmýymýþ ser’inden,
Sol yanýmý hasret ile derinden,
Yaralayýp dertle vurdum ben beni.
Ne tanýdým, ne de gördüm, bilmedim.
Bazen çözdüm bazen ördüm, bilmedim.
Ben kendime saðýr kördüm, bilmedim.
Hýrpalayýp daim yordum ben beni.
Ey gök yüzüm, sönüp yine kararda,
Gün görünce çile beni ararda,
Her sevdalý yüreðini yararda,
Aðaç gibi büküp kýrdým ben beni.
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.