YETER Kİ GEL DE -II-
Bindim aþk atýna engel tanýmam
O karlý daðlarý aþar gelirim.
Vakit geçti deme, yeter ki çaðýr
Elim kanda olsa koþar gelirim.
Aðyâra inanýp her söze kanma
Sevdâmý dert edip âhumla yanma
O beni dar günde terk eder sanma
Kovsan da peþine düþer gelirim.
Yâri bulamadým, gezdim baðlarý
Zihnimde dolaþtým bütün çaðlarý
Kavuþmaya engel karlý daðlarý
Gönül kazmasýyla eþer gelirim.
Aþký dizginlemek elimde deðil
Ýnan ki bu sözler dilimde deðil
Yolcuyum yollarým yolumda deðil
Bîçâre Mecnûnum þaþar gelirim.
Ayýranlar erim erim eriye
Ne kaldý ki aþktan gayrý geriye
Yâr gelip geçtikçe tek bassýn diye
Gönlümü yollara döþer gelirim...
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.