Senli þarkýlarda sensizliði demlerken ,
dibine çöktüm bir baþýnalýðýn.
Halbuki küçücük umutlara, koskoca yelken açardým ben !
Dalgasý haþin sensizliðin kýyýsýna kýyýsýna vurdum þimdi .
Kýsýr gülücüklerin döngüsündeyim ,
dudak büküþlerin umursuzluðunda.
Senli bulutlarýn sensiz yaðmurlarýnda, iliklerime kadar ýslanýrken ,
sana meyleden her duyguyu kenara çektim þimdi ben.
Yokluðunun cemreleri bir bir düþerken yüreðime ,
bende ýlýyýþýný nasýl seviyorum bir bilsen .
Kapanmaya yüz tutmuþ yaralarýma bahar deðecek belki ,
belkide yeniden sen dokunacaksýn kimbilir.
Hiç gücenmedim ki sana ,bir tebessümüne ,
binlerce kahkaha senin biliyorsun.
Hainsin, baharýmý kýþa çevirmek için gelmeyiþin .
Olsun ,
ben, senin saçlarýma yaðdýrdýðýn kar tanelerinide ,
beyazlýðýnda bulduðum seni de seviyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.