Bitmiþim’ de, gücüm kalmamýþ artýk. Uzanýp’da, dinlenmek istiyorum. Ýnsan bu kadar’ mý, güçsüz düþer. Çoktandýr hep, seraplar görüyorum. Ýnsan hayattan, bu kadar’ mý bezer. Uyuyup, uyanmamak istiyorum. Yaþadým, yaþayacaðým kadar. Artýk ben, yaþamak istemiyorum. Ne yaptýysam ben þu fani dünyada, Ben’ki þu dünyaya, dargýn biriyim.
Koydular’ da beni, çocuk yerine, Konuþmaz oldum ben de hiç kimseyle. Gayrým ben küsmüþüm, fani dünyaya, Dünya güzel olmuþ, benim neyime.
Ben’ de þu dünyada, fani biriyim. Etten yoksun, bir deri bir kemiðim. Aþk meþk bile, vurdu artýk çeneme. Koyun beni tahtaya, varýp gideyim, Ben’ ki yaþamaktan, býkkýn biriyim.
08 Mart 2014 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.