Yerden yere vur kendini çare yok. Hayýr desen de kim dinler ah be can Ýstesen de yýk bendini çare yok. Kaderine yer gök inler Sevocan.
Düþmeyesin sakýn zalim eline. (Aþýk Ramazan Kardeþim) Olmazlarý oldururlar Sevocan. Hiç acýmaz bakmaz bile haline. Ýçine dert doldururlar Sevocan...
Yüreðine aman düþmesin hiç ah. (Aþýk Ramazan Kardeþim) Aðlatýrlar durmadan akþam sabah. Tutunacak bir dalýn yoksa eyvah. Ölmeden de öldürürler Sevocan...
Bursam sanki yüreðime doðmuþtu, Senden ayrý düþeceðim bir zaman. Düþü bile can hulkemi boðmuþtu , Ciðerimi deþeceðim bir zaman.
Seyrederdim teleferik geçerken , Derin derin düþünceye dalardým. Yeþil Bursa’m sana gurbet biçerken, Efkarýmý Uludað’a salardým.
El alemin gözlerine batardým. Nazar oldum yad eline sürüldüm. Kadir Mevlam ne de caka satardým, Pazar oldum tezgahýna serildim.
Anan aðlar yýllar yýlý neylesin, Ele güne belli etmez gizlice. Kader baðlar yollarýný neylesin, Razý olur çaresizce közlüce.
Sevim Çiçek Karadeniz
10 Mart 2015 03:23 BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAZI YOLCUSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.