Kaçmak gerek günü geldiðinde, Vaktii gelince gitmeyi bilmek gerek. Dualarýmýz aminlere deðmediðinde, Kimseyi yanýmýza almadan, Kendimizii bile olduðumuz yerde býrakýp, Neresi olduðunu bilmediðimiz yerlere Çekip gitmek gerek ahh gönlümün yarýsý...
Yorulduðumuzda, Taþýdýðýmýz insan yüklerini indirip sýrtýmýzdan, Yepyeni ufuklara yaþam için, Nefes alsýn diye yüreðimziin ciðeri, Yaþamýn anlamýný duymak, Anlamak ve anlaþýlmak için, Kendimize ait olmak, Hesabý kendimize vermek için Herþeye , herkese boþverip Kalbimizi kalbura çevirenlerin Gözlerinin içine baka baka, Ardýna bile bakmadan , Basýp gitmek gerek ahh gönlümün aðrýsý
Göðsümüze saplanan zehirli oklarý can havliyle çýkarýp, Ahh bile demeden yürüyüp gitmek Yara almadan gemimizin güvertesi, Çatlamadan omurgasý, Yelkenleri fora edip ufka doðru açýlmak gerek candan öte canýsý...
Karar âný geldiðinde, Yürüdüðümüz rutin güzergâhlarý deðiþtirip, Zamanýn sinemizde açtýðý yaralarý tek elimizle sararak, Çarkýnda bizi çeviren, Gönül ufkumuzu dumana boðan karanlýðý bir hamlede yýrtýp, Ayaðýmýza vurulan o paslý zincirleri kýrýp, Yosun tutmuþ kayalarý temizleyip, Sevda kokan ülkenin iklimine doðru Revân olmak gerek yollara ah baðrýmýn sýzýsý.
Üveyk kuþlarý gibi içimizi saran deli sarmaþýklarý inatla gagalayýp, Söküp atmak gerek ah yüreðimin sýzýsý. Sonra hür kuþlar gibi, Ak güvercinler gibi mavi atlas semâlarda, Rotamýza umutla dikip gözlerimizi, Özgürce kanat çýrpmak gerek ah baðrýmýn sýzýsý.
Gönül mihmandarýmýzýn ellerinden tutup Yâr-i mürþidimizi gösterdiðinde gönül ibremiz Bir rahmet sýcaklýðýyla, Rahim ýlýklýðýyla, cennet esintileri taþýyan o göðse kapanýp, Baþýmýzý yaslayýp,þefkatli omuzuna Koklayýp üfül üfül sevda kokan sinesini,
Gizli gizli gülzâre erip, Aþk þerbetinin tadý dudaklarýmzdan hiçbir dem silinmeden, Dolaþmak el ele Cennet ufuklarýný. Býrakmak âguþuna bitkin bitâb bedenlerimizi. Sevdaya hasret gönlümüze ýþýttýðý güneþinde Isýnmak gerek Küsûfa uðramýþ ayýn sýyrýlýþý gibi..
Aþk hançerinin silüeti düþse de üstümüze, Korkmadan, Ýnançla , Ýsmâîli bir teslimiyyetle, Aþka kurban olma ufkuna boynumuzu uzatýp, Haktan gelen "öl" nidâlrýyla, Ölmek gerek el ele ah kalbimin yarýsý...
Sevo Can Çiçek
10.1.2015 Saat: 2:30 BURSA’da eklemeler yaptým
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAZI YOLCUSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.