Gönlüme
GÖNLÜME
Nasýl deyip de, sorma sen bana.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Aþk fýrtýnasýdýr esen bana.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Ebed senindir, inan yar bana.
Senden baþkasý bil ki zor bana.
Güzeller güzel gelmiyor bana.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Ruhum senin bil, esirin oldu.
Gönle tek senin, tesirin oldu.
Öldüm, yaþatan iksirin oldu.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Ýnan sensiz açmaz, baðda güller.
Þakýmaz asla sensiz bu diller.
Tek seni dokur gönle, bu eller.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Meyus olur sensiz, dað ve orman.
Ancak sensin ormana da derman.
Sen hem su hem de havasýn inan.
Girdin artýk sen, gönlüme benim.
Mustafa EROL
05.03.2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.