bir aðaç olmak isterdim
bu bozuk düzene kafa tutmak için
uzayýp gökyüzüne haykýran
bir aðaç
tanrýya avuç açýp
güzel günler için yalvaran
bedenime vuran baltalarýn
acýsý büyüdükçe
gözyaþý dökmeden
dimdik duran
bir aðaç gibi
yýkýldýðým yerden
yeniden yeþerip sürgün salan
bir aðaç olmak isterdim
yýkýldýðý yerde bile vakur
bir aðaç
tanrýnýn yarattýðý
kul karþýsýnda eðilmeyen
kimseden medet ummayan
bir aðaç olmak isterdim
dallarýný uzatýp herkese sarýlan
gölge olmak isterdim
mazlumun yanan tenine
gülenle gülen
aðlayanla aðlayan
bir aðaç olmak isterdim
bu orman kalabalýðýnda
tek baþýna özgür
bir aðaç
içime çektiðim vatan kokusuyla
her yýkýlýþýmda
yeniden doðan
eðer bir aðaç kadar olamadýysam
kesin bedenimi
yakýn cehennem ateþlerinde
örseleyin
sökün saçaklarýmý bu topraktan
Mustafa bertan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.