Yolculuklar
Meriç Aydın

Yolculuklar

en �okta yolculuklar yordu beni
son yolculu�una u�urlarken sevdiklerimi
gittikleri mesafenin a��rl��nca yol ald�m
bazan da k�sa bir mesafeyi hi� bitmeyecek sand�m

savurdum �mitlerimi akl�m�n me�hul diyarlar�na
ve �ylesine yordu ki b�y�k yolculuklar
belki de her hangi bir yolculukta unutulmu� paket bendim
sahibini arayan

�ocuk g�zlerimde nice hayallere gebe kald�m
k��ld�m yahut ac�lar�n locas�nda
bir yolcu �ay�nda ge�ti b�t�n �mr�m
her macerada tohumlar�m ekiliyor
yaln�zl��n ikliminde b�y�yordum

y�zme bilmeyen uzak bir k�yl�yd�m
yudumlarken �ay�m� hasretleri �ekiyordum i�imin kurak ��l�ne
�imdi g�zlerin kadar yak�n ve ellerin kadar eski de�ildi d��ler
susuyordu b�t�n renkler y�z�n�n deltas�nda

sat�lmaya haz�r bal�kt�m tezgahlar� s�sleyen
rak� masalar�nda en i�li, en ac� kelimeleri ben servis ediyordum
k�lavuzu kargalara.
ve hala sudan ��km�� rp�nan bir bal��n son nefesini soluyan
tedirginli�i g�m�l�, i�imin h�z�n mahzeninde

en �okta sen ac�tt�n i�imi ey yar, dedim ya!
k��ld�m bebe�im k��ld�m
korkusuzlu�u anlatt�m sana, y�ld�zlar d��erken sa�lar�na
korkma dedim; korkma!
sen a�k� �izer misin dedin?
ben tuttum seni anlatt�m mart�lara...

d��lerinin sal�nca��nda bir oyun park�nda kaybettim ellerini
r�zgarlara as�l�yordu g�l��lerin
ve g�zya�lar�n�n sessizli�iydi t�m evrene yay�lan
a�k�n ba�ka dilde de terc�mesi �oktu
lakin a�k�n dilinden yaln�zca o anl�yordu
sonra; sustum.
o a�lad�, ben meleklere k�st�m...

bilirsin yorgun d��er sava�anlar
oysaki a�k bilinci i�inde olanlar bilir ruhun a�k ile boyanmas�n�
ve a�k bir kalbin g��s kafesi kadar zindan
a��k bir insan�n y�re�i kadar �zg�rd�r
ve herkez katledildi�i bir mah�eri oldu�undan habersiz
sevdi�i kadar�yla h�rd�r

yaln�zl��m�n u�urumlar�nda besleniyordu i�imin a� y�rt�c�lar�
sensizli�imden nem al�yor ��m� �al�yordu
yani erezyonuma ortakt� bu, insan kirlili�i

g�l��lerim b��aklan�yordu, �mr�m�n nem tutmu� kuytular�nda
��l�klar�m yank�lan�yordu
uzayan raylar�n �elik halatlar�n� geriyordu bir g�revlinin elleri
sana her varmak istedi�imde, ayr�l��a b�l�yordu kader yollar�m�
son istasyonda uyan�yordum...

�l�m� ya�ad�m buz tutan g�n�llerin s�cak tenlerin de
zincirlerini ba�lad�m sonsuzlu�a kilitleyip tutsak bedenleri
art�k nas�l �l�n�r biliyordum; �ld�k�e b�y�yor
yeni ayr�l�klara a��l�yordu bilmedi�im sokaklar�n ��kmazlar�
her yok olu�umda k�lleniyordu zaman kendi ate�inde
ve bileniyordu ars�z yaln�zl�k

i�te b�yle ba�lad�m kanamaya, y�ld�zlar d��yordu
deniz diplerinden, ellerimde g�ky�z� a�l�yordu
kan�m� emiyordu biraz daha yoklu�un
nabz�m� yokluyordu t�kenmi� sesim ��yordum

biraz da ayr�l�klar b�kt� belimi, denizler yan�yordu g�zlerimde
ate�imi k�r�kleyen h�z�nler biriktiriyordum, ac�m erimiyordu
yaral� g�lgelere yuval�yordu g�zya�lar�m
ak�p giden nehirlerle bir berzah da son bulan yolculu�u gen�li�imin

ve ben her zaman ki yaln�zl��n s��nt� liman�na demirliyordum
ba��m� dayay�p gecenin g��s�ne, el sall�yordum yakt��m gemilere
bir umudun i�inde yan�yordu hayallerim
hapsoluyordum karanl��n gri g�lgesine
ve bu le� yaln�zl��n g�vdesinde, kurtlan�p �r�yordum bir, bir...

Meri� ayd�n

2013��n �ubat ay�nda kaybetti�im day�m�n an�s�na
T�rkiye genel hizmetler i��ileri sendikas� ayl�k yay�n organ� (EMEK 126)
Disk Genel-�� Emek ve Sanat ekinde yay�nlanan �iirdir.

Sosyal Medyada Paylaşın:

Meriç Aydın Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

dilenciler Mavinin Çıkmazı yalnızlık sokağı kardeşlik türküsü Yansıma YALNIZLIK NOTLARI deniz ve resim çocukluk Hiçliğe Övgü SÖYLESENE ANNE

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Yolculuklar