asude_vuslat
TEKRAR
asude_vuslat

TEKRAR


TEKRAR




ah annem!
ah babam!

unuttunuz mu
çocuğum ben

beklemeyin benden büyük işler
görün artık beni
çiçek gibi soluyorum
içime akıyor gözyaşlarım
boğuluyorum

kulaklarımı kapasam da
duyuyorum
sesiniz korkutuyor beni
sanmayın ki uyuyorum

sormasın sakın hiç kimse
annen mi baban mı
sizden nasıl vazgeçerim
çocuğum ben
yalnızca sevilmek isterim

inin artık omuzlarımdan
yüküm çok ağır
çocuğum ben sizi taşıyamam
ekmeğim aşım gelse de önüme
ben sevgisiz yaşayamam

ya büyüyün artık
anne baba olun
ya da ayrı ayrı yerlerde
ikiniz de mutlu olun
istiyorum
artık incitmeyin birbirinizi
üzülüyorum

ayrı evlerde olsak da
artık daha huzurluyum
boşanmak ayıp değilse de
sevimsiz bir şey biliyorum

çocuk değilim artık
sayenizde ışık hızıyla büyüdüm
hiç bir şey eskisi gibi olmayacak
biliyorum
içim kan ağlasa da gülüyorum










çığlığım sessiz ve reksiz
avazım cüce kaldı

yırtıcı bir el olamadı ellerim
söküp atamadı boğazıma düğümlenen hıçkırıkları

boğum boğum ur oldu yüreğime
uç verdi

taş oldu gözbebeklerimde
gözyaşı olup akamadı

ağlamalarım içime aktı anne
sevmelerim gibi
içime kök saldı umutlarım


zehrini hep dibine saldı
kendi kendini yaktı annem
kuruttu tüm bulutları

aldırma annem alışkınım ben içime ağlamaya

gıcırdayan dişlerim nisyanda
uykularım bölünse de kabuslarla

alıştım artık alışmak en kolayı
zor olan
aynaları
maviye boyamak

bir yıldız kaydı

işte bir daha

bir daha

bir ses duyuyorum gece zifiri karanlıkta

müjde asude sıra sen de
üzülmeyeceksin bir daha

bu seste ne kim bu konuşan
bir muştu mu
yüreğime fısıldanan

tam da ihtiyacım olan

hayal de olsa
serap ta olsa

bir ses anne
bir ses ver bana

o diyar güzel mi anne
acıların
dindi değil mi

söyle anne sen misin beni çağıran

































Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.