Güneþin ýsýttýðý bir çehre benimki Zaman zaman acýlarýn ezdiði Hüznün yüreði kanattýðý yetmedi mi. Dolunayýn ýþýðýnda parlayan bir yeryüzü Yer yer karanlýðýn hükmünü kaybettiði.
Anlayacaðýn belirsiz bir gidiþat Gülerken aðlamak, Aðlarken kahkahalara boðulmak. Bazen neþe bazen ýstýrap.
Sýzým sýzým sýzlayan vicdanlar Birazcýk merhamet saklýysa Hiç düþünme ve uzat elini Ve kuþat sevginle tüm evreni.
Ýnsanýz olabildiðimiz kadar Sevmeliyiz yetebildiðimiz kadar. Ne servet ne cehalet Saklýdýr kalplerde asalet.
Belki bir düþ belki de gerçek, Sadece sevgi bahþedilen o muazzam hikmet. Sonu gelmek bilmeyen, Gözlerde parlayan, sýcacýk, derinden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.