..............ne lübnandan gelen çýðlýklar, ne filistinli çocuklarýn gözlerindeki yaþ, yaralamaz kalbimi, senin yaraladýðýn kadar onlarýn sahibi var... çünkü sen, astýn duvara kitabýmý hiç açmasýz. Ve sürdün hayatýndan yaradaný.... Sonra aðlamamý istiyorsun benden Üzgünüm...
Üzgünüm, Ýnan bende sürgünüm. Ne füzeler korkutur beni, Ne bölük bölük uçaklar, Ben O’nsuzluktan korkarým, Sen seslerden, Paletlerin homurtularýndan...
Yýkýlmýþ bir binadan çýkan bebek Yüreðimi sýzlatýr elbet, Elbet analarýn feryatlarý ve babalarýn çaresizliði, Acýtýr biryerlerimi, Elbet þükrederim sýnavýmýn onlar gibi olmadýðýna, Ve dua ederim: fensurne, alel gavmil kafirin.
Selahattin Cansýz 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
selahattincansız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.