SOLUKSUZ KALDIĞIM HER AN
Uçsuz bucaksýz bir denizde yüzmek,
Yüzmeyi bilmeden üstelik,
Yalýn ayak koþmak
Çýkan engeller diz boyu olsa da.
Issýz bir sahilde güneþin altýnda kavrulmak
Ve bilinmezliðin gölgesinde yýkanmak…
Çalan her þarkýda seni anmak
Gelmeyeceðini bile bile
Rüzgârda savrulan öksüz bir yaprak
Dalýndan, evinden çok uzak.
Susmak, için için haykýrýrken
Hele kimseler yoksa yanýnda
Ve sayýsýz insan
Seni yok sayan.
Hüznün boyunduruðunda geçen bir hayat,
Soluksuz kaldýðým her an
Sen yanýmda yoksan.
Kuytu köþelerde bir baþýna
Sessizliðin, yalnýzlýðýn koynunda.
Kýsaca bir girdap tüm yaþanan
Bitmek bilmez bir tuzak
Kaçtýðýný sansan da.
Dalga dalga yükselen, seni boðan
Çýkýþý olmayan.
Ve hayaller kucaklamak isterken
Mutlu yarýnlar kavuþmayý beklerken
Dilekler tek tek nöbetteyken.
Beklemek umudun eþiðinde
Ettiðim dualar huzurun eþliðinde,
Nihayete erse de ermese de.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.