DÜN GECE KAYBOLAN BİR ANININ KULAĞINDAN YAKALADIM Ayvazım Deniz
DÜN GECE KAYBOLAN BİR ANININ KULAĞINDAN YAKALADIM
Ne çabuk eskiyordu neleri yutuyordu Zaman denen geminin dümeni kayýp sanki Onca geçtiði yolda kaç ölü yatýyordu Umursamadan geçip siliyordu inanki Peþinde sürüklenen onca acýya bakýp Aðlamak istiyordum son bir sigara yakýp.
Zaman sevda gölüne uðramýþtý aniden En sevilen varlýðý alýp gitmiþti benden Dün gece bir ses geldi eski gölden yeniden Umudu kesmiþtim ya inanamadým ondan Tak kuruldu zannettim gördüðümle içimde Anýlar seyrüsefer yaptýlar her biçimde .
Mutluluk avuç avuç baþýmdan dökülürken Yanakta ki gamze de sangi güller dolaþtý Geçmiþin perdeleri aniden sökülürken Gözlerim gördüðüne inanmaya çalýþtý Evet oydu karþýmda iþte beni bulmuþtu Aylar geçmiþti ama duam kabul olmuþtu.