SEN BENİM İÇİN DE AĞLA DİYAR BEN HALA SUSACAĞIM Ayvazım Deniz
SEN BENİM İÇİN DE AĞLA DİYAR BEN HALA SUSACAĞIM
Dök gözlerinin tuzunu avuçlarýma Diyar bir ben anlarým seni bir de yattýklarý yerden kalkabilseler Leyla ile Þirin...
Eski aþklar öldü diyenlere nispet nasýl hala aþký yaþattýðýný öðret içimizde ki çocuklara ben sadece susmayý öðrendim çünkü susunca farketmiyorlar bile seni en iyi böyle saklýyorsun kendini..
Sen bir güvercinin vurulduðunda nasýl düþtüðünü bilirsin Diyar önce havada daireler çizer sonra yalpalayarak bir avuç kan gibi düþer ya yere son nefesini vermeden sadece derin bir soluk çeker ya içine gözlerinde kavuþamadýðý göç iklimleri susar ya ben susmayý öðrendim iþte Diyar susmayý, sevmek zannettiðim o kara güne kadar.
Çakýr gözlü bir oðlanýn ilk bakýþýnda vurulduðumda aþk diye inlerken yolunu gözlediðim perde altýnda tüllerin kahkahalarý havalanýrdý rüzgarda yüzüme çarparak gözlerimi devþirir heyecaným görünür diye hemen yolun baþýna býrakýrdým ilk aþkýn öpücüðünü sahipsiz bir çocuðun boynunu bükmesi gibi sevilen alsýn diye dua ederdim içinden saklanýrdým karanlýk duvarlarýmýn ardýna ve bakardým olacaklarýn sonuna
Seviyorum demiþtim ilk kez küçük bir yavru kuþu zaptetmek ister gibi yüreðimi avuçlayýp önüne koyarken.
Seviyorum demiþti çakýr gözleri gözlerimi yakarken.
Sonradan ayný sözü baþkalarýna da kirli bir mendil gibi yüzlerine sürüp sürüp yýkadýðýný öðrendiðimde aþk kirlenen yüzünü saklayarak içimdeki en gizli dehlize saklanmýþtý Diyar sen biliyorsun iþte utanç kýzaran haliyle ne kadar da kýrýlgandý ve gurur susmayý öðren artýk derken ne kadar da buyurgandý.
Sustuðum için kýzma bana Diyar hor görme gurur kuþanan bileklerimi herkes ayrý severmiþ sevileni içimde ta yüreðimin ortasýnda büyüyen aþký doðurmaya korkuyorum öyle caným yandý ki ilk seferinde geldiði gibi sökülsün içimden diye sinemi yumrukluyorum sürekli.
Sancýyor sol/um Diyar babasýz bir aþk doðurmaktan lekelenmekten korkuyorum her gece ama her gece bu yüzden dualar okuyorum beni namerde koma diye yüzüme o kýrmýzýdan sürme diye.
Niye Diyar söyle bana; bir kuzu anasýz yapabilir mi kuþ uçmaz kervan geçmez bu yürekte kimsesizlerin konakladýðý bir virane var ortada alýp alýp gidiyorlar parçalarýmý bir avuç tiner býrakýyolar izbe köþelerimde içime çekmem için çektikçe daha çok yalnýzlýk türküleri söylüyorum çünkü çektikçe kalemim kendini bilmez bir þekilde sayfalarda soluklanýyor neden aþký saklýyorum diye bana kýzýyorsun Diyar kýzma... Ananýn helal süt emdirdiði o diþlerini sürtme birbirine ürküyorum Diyar kuþ gibi havalanýp vurulmadan inememekten korkuyorum..
Çavuþ kuþu gibi öt de dur içimde Diyar bu yangýn bir üflemeyle sönmez boþa büzme dudaklarýný dinmez.
Ben ki daha ilk baþtan besmelesiz almadým hiç bir aþký koynuma .. Þimdi de besmele ile gömüyorum bu aþký yüreðime Diyar günahlarýndan arýnsýn diye üç kere öptüm alnýndan.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.