Artýk yoksun, Her zamanki gidiþlerden deðil bu gidiþin Gitmiþsin kalbini de yanýna alarak Gözlerde yaðmur vaktidir asýlsýz zamanlarýn Yüzüme düþen gölgelerden hesap sorma vaktidir Kýzgýnlýðým bir kibrit çöpüne emanet Umudumun þahididir kalbi yetim þiirler Gidiþinin haykýrýþýdýr ýssýz þehirler Gamzelerinde yitirdiðim düþlerim Bir daha var olur mu bilinmez Senden sonra bir ömür daha olur mu bilinmez
Belki bir þair þöyle demiþtir bana; Ardýnda býraktýklarýn çýkýyorsa aniden önüne Geçtiðin her sokak sana fýsýldýyorsa geçmiþini Baktýðýn her insaný benzetiyorsan sadece bir kiþiye Yaparken mutlu olduðun iþler artýk sana mutluluk vermiyorsa Geleceðinde geçmiþi, þimdi’nde geleceði yaþýyorsan Bir hüzün birikintisine saplanýp kalmýþsa kalbin Artýk zaman durmuþtur senin için
Sosyal Medyada Paylaşın:
RECEP KARAGÖKÇE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.