BENİMKİSİ BİR YAĞMUR HİKAYESİYDİ BAY LODOS.

Rüzgarýn uðultusudur,gözyaþlarý gibi dökülen ,yaðmuru korkutan,
Secde yapan aðaçlarýn anlarýnda.
Basit bir öfke deðil,
Hiddetle köpürmüþ lodosun sancýlý döneminde.
Öfke nöbetlerinin çeyrek kala zamanda,
Avaz avazdý uðultusu.
Sabýrla cebelleþmesiydi yaðmurun sakinliðinde ,
Ýsyanlara uyma arifesinde....

Hani hep derler ya:
Keskin sirkenin küpüne zararý vardýr "diye.
Ýþte bizler onun küpü olduk birgün
Esti,gürledi,yýktý
Sonrada...sabýrla bekleyen yaðmura yenildi
Bay lodos.
Þimdi,sessizce göz yaþlarýný akýtan bayan yaðmur,
Rahmete açýlan bitmez tükenmez bir dua gibi
Günahkar ve isyankar gönülleri yýkamakla meþgul.
Varsýn yaðsýn yaðmur,
Tevekkülün koynunda, Bay lodos’a inat.

Ah güzelim yaðmur!
Sen yaðarken acaba seni kaç kiþi izler?
Kaç kiþi yüce yaratýcýyý düþünür?
Sen, herkesin üzerine ,ancak inanalarýn kalplerinde yaðarsýn,
Þimdi ise,benimkisi bir yaðmur hikayesi.
Çýðlýða dönüþmeden,fýsýltýyý dinlerken sessizce.
Hele birde yaðmur yaðýyorsa...
Hele birde kalbim yýkanýyorsa.

EDA(aþiyan052)

Sosyal Medyada Paylaşın: