Heyhat..baharý yaþadým derken,
Hazanda yüzmekmiþ,dalgalarda boðuþurken.
Güzeli örmek varken kaderde,
Ölümü görmek varmýþ,senle yaþarken..
Beyazýn soðukluðuna sarýlýrken,
Gözümün yaþýna bakmadan..
Siyahla buluþmakmýþ,aydýnlýklardayken.
Ey koca çýnar...
Batan güneþ el sallarken güne,
Akþamýn hüznü çöker gölgelere.
Ey koca çýnarým ey...
Halâ baþýn dik bakarken ay’a,
Köklerin sarýlýrken topraða.
Bir bakarsýn,hoyrat bir rüzgar,
Kýrar bütün yaþam dallarýný...
Bilmem..dayanýlasý ulu gövden,
Asýrlarýn aþýndýrdýðý
Yaþanmýþlýklara dayanýrmý.?
Damarlarýn,inmiþ köklerinden
Çekilirmi,koca çýnarlýðýndan?
Ýçim kan aðlasada,adým adým
Iraklaþmýþlýðýndan...
Tanýr seni hayat,efsanenle..
Belli ki gölgem öne düþtüðünde,
Derim"dik dur"...eðilme eðilmiþliðine.
Bir kuþ konar dallarýna,
Deli hürlüðün esaretinde..
Ne söyledi,ne anlattý bilemem?
Bil ki koca çýnar,bil ki..
Ýki öne ,bir arkaya arþýnlarken,
Baharý yaþadým,senle birleþirken..
Bir kanat çýrpýþýyla,
Nasýl yaþattý vuslatý,can bedenden ayrýlýrken.
Heyhat..ölümü görmek varmýþ,
Asýrlar geçsede,senle yaþarken...
Eda Tüter.
Sevgili þiir dostu Tayfun 54 e þükranlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.